mijmeringen op de fiets

18 mei 2022 - Chantonnay, Frankrijk

Als je zo de hele dag alleen op de fiets zit, ben je natuurlijk van alles aan het bedenken. Soms is de aanleiding iets wat je waarneemt, maar soms gaan je gedachten alle kanten op. Ik heb me vaak afgevraagd hoe het zit hier in Frankrijk met al die gemeentes. In elk dorp van wat huizen en een paar boerderijen staat ook een gemeentehuis, een kerk en vaak ook nog een school. Ik heb me voorgenomen om eens op te zoeken hoe dat zit. Heeft elk gat hier een burgemeester en een gemeenteraad? Het valt me op, nu ik verder zuidelijk kom, dat er vaker op de plaatsnaambordjes vermeld is dat het dorp deel uitmaakt van een andere gemeente. Dat kan per departement natuurlijk ook verschillen. En wat is de rol van de regio's? Hebben die ook een bestuur? Vandaag zag ik een bordje met daarop: "Regio ...(ik weet de naam niet meer) helpt zijn gemeenten". Vroeger zag je aan het begin van elk dorp een bord met wanneer de H. missen waren. Die zie je niet meer. Je heb nu soms een bord met wanneer het markt is. Kerken zijn er nog wel overal en die krijgen hier ook nog geen andere bestemmingen, zoals in Nederland wel het geval is. Ik kwam enkele dagen geleden door het dorp "Contréglise" Ik dacht dat daar vast geen kerk zou zijn, maar jawel! 

Bij het zien van een dode vogel op de weg vanmiddag dacht ik aan alle dode dieren die ik onderweg al gezien heb: het wild zwijn, een egel, en zeker twee katten en dan natuurlijk nog al die insecten die ik zelf doodgemept heb, ingeslikt heb of die in mijn zweet verdronken zijn. 

En dan nog één ding: ik ben langs het geboortehuis van Anthoine de Saint Exupéty gekomen! Hij is de schrijver van 'Le petit Prince', wat mij betreft de beste literatuurklassieker uit de wereldliteratuur. Ongeveer 80 jaar geleden geschreven en nog steeds actueel. Het huis is groot en het stond er een beetje verwaarloosd bij. Dan denk ik meteen: hier zou je een mooi hotel kunnen beginnen, en dan de kamers noemen naar de figuren uit het boek. Le petit Prince is dan de mooiste, grootste en duurste kamer en verder is er een kamer voor de roos en de vos en voor de baobabs en natuurlijk voor iedereen die het prinsje op de andere planeten ontmoet. Wat heerlijk om zo te fantaseren!

IMG_1453Het huis van Antoine de Saint Exupéry (een beetje donker maar er stond een groot hek voor)

Vandaag was een rit met twee gezichten: de eerste 50 km waren nagenoeg vlak. Dat is in het hele uitgestrekte dal van de Ain. Het leek wel of ik in Nederland fietste. Veel landbouw, soms ook groenteteelt. Er wordt hier al flink gesproeid en op sommige plaatsen staat de mais, amper 40 cm hoog al verdroogd op het land. Vanmiddag was het zwaar: veel klimmen en het was loeiheet. Voor de temperatuur hoef je niet meer in mei te gaan, het is net zo heet als in augustus. 

IMG_1457

Hier is het nog vlak maar in de verte zie je 'de bui al hangen' 

IMG_1456Voor het eerst kwam ik over de Rhône vandaag

Foto’s

2 Reacties

  1. Lia:
    19 mei 2022
    Super leuk om je zo te volgen, Ria, wat ben je al ver! 'Le petit prince' brengt mij, ver terug in de tijd, maar voor jou heel dichtbij, nu op je fiets.
  2. Annelies:
    19 mei 2022
    Hai Ria,
    al je verhalen even ingehaald, hartstikke leuk om te lezen.
    Prachtige tocht maak je…..passen je fietsbroeken nog? Je bovenbenen zullen inmiddels wel in omvang (door de spieren)😉) toegenomen zijn.

    Het woord boababs vond ik altijd zo’n geweldig woord! Apebroodbomen….
    Op de lerarenopleiding Frans heb ik Le petit Prince helemaal uitgeplozen. Boeiend! Goede oude tijd 😉

    Fijn verder genieten van je tocht!
    Hartelijke groet 🍀😎⛰💪🏻😅